inspiratie

---------------------------

Inspiratie is overal en vliegt ruimschoots om ons heen als je het maar wilt zien, voelen, horen, ruiken. We hebben er over het algemeen geen gebrek aan maar tegelijkertijd kan het nooit genoeg zijn.

Niet al onze inspiratiebronnen kunnen we hier noemen maar mn een aantal van het geschreven woord willen we toch noemen. Niet alleen voor anderen, als herinnering voor later, maar ook voor onszelf om te blijven herinneren wat we wel weten maar regelmatig weer vergeten.

---------------------------


Onderstaande tekst werd ons afgelopen week (3e week november ‘04) toegestuurd door de zus van vrienden van ons. Ik vind het prachtig en ben er heel erg blij mee. Uit welk boek het komt moet ik nog achterhalen.

Kinderen die sterven

Er zullen kinderen geboren worden die op een bepaald moment geen mogelijkheden meer hebben om te kunnen blijven leven. Soms zullen kinderen onverwachts overlijden. Een kind verliezen is een van de diepste en pijnlijkste ervaringen die je als mens kan overkomen. Toch blijft er behalve het verdriet dat je voelt ook iets heel waardevols achter.

Alles wat een diepe pijn veroorzaakt, draagt daarmee de mogelijkheid in zich om een opening te maken naar meer liefde in je leven. Omdat het verlies van een kind een van de diepste pijnen is die je kunt meemaken, is het ook een van de grootste mogelijkheden om je open te stellen voor wat er nog diep in jezelf verborgen is gebleven. Elk kind opent iets in je, maar als een kind ervoor gekozen heeft om bij je weg te gaan, lijkt deze manier van openen bijna gewelddadig. De verscheurdheid die je voelt, is niet wreed bedoeld. Het feit dat je kind weggaat, is vanuit liefde geboren.

Kinderen die de keuze maken om maar een tijdelijke periode bij je te blijven, zijn kinderen met veel kracht, veel liefde en een groot gevoel van verbondenheid. Daarom doet het vaak ook zoveel pijn als ze weggaan. Het kind dat weggaat, is in staat om, nadat hij gestorven is, de verbinding met jou in stand te houden. Wanneer je je kunt openstellen voor de verbinding die je met je kind hebt, zul je merken dat die verbinding blijft. Je voelt verdriet en pijn en gemis. Maar wat mis je? Wat is het precies dat je mist van je kind? Wat was het gevoel dat je kind je gaf? Dat gevoel in jou, dat omhoog gekomen is doordat je kind er was, dat gevoel is van jóu. Dat is niet weg als je kind weggaat. Het is wat versluierd door het verdriet dat je voelt, maar het is niet weg.

Elk moment waarop je je heel verbonden en gelukkig hebt gevoeld, heeft je weer in contact gebracht met je gevoel van verbondenheid en liefde. Dit gevoel is niet afhankelijk van de aanwezigheid van een kind. Jij hebt dit gevoel zelf in je. Je hebt nu een kans om onafhankelijk van wie of wat dan ook dit gevoel van liefde en verbondenheid te blijven ervaren. Je hebt je aan je kind gehecht omdat hij je een gevoel van geluk gaf, maar hij heeft je juist het geluk dat diep in jezelf zit weer laten voelen. Je bent niet afhankelijk van hem om gelukkig te zijn. Dit is wat je kind je, ook nu het overleden is, wil laten voelen.

Elk kind dat sterft weet voordat hij geboren wordt wanneer hij zal sterven. Deze kinderen komen in de periode dat ze bij je zijn met versterkte kracht, met versterkte mogelijkheden, om datgene wat ze bij je naar boven willen halen naar boven te kunnen halen. Zij zullen heel bewust en heel liefdevol hun mogelijkheden volledig gebruiken zodat ze in staat zijn om, in de korte periode dat ze leven, ervoor te zorgen dat ze jullie tot in je diepste kern raken. Elke dag die je met je kind doorbracht, is een herinnering aan wat op een heel diep niveau in je leeft, een herinnering aan je liefde, je kracht en je wijsheid.

Zelfs de manier waarop je kind sterft, heeft de functie om je nog dieper in contact te brengen met de onvoorwaardelijke liefde die je in je draagt. Hoe meer je dit kunt zien, des te meer kun je misschien ook een andere kant voelen. Het is niet alleen maar verdrietig, het is niet alleen maar pijnlijk.
Je denkt dat met je kind de liefde en het licht dat hij je deed voelen uit je leven zullen verdwijnen. Je zou ook kunnen zien dat wat hij gegeven heeft, bij je blijft. Wanneer je de kracht en de moed kunt opbrengen om op deze manier te kijken naar het sterven van je kind zul je merken dat je geholpen wordt. Je zult merken dat je ondersteuning krijgt in je verdriet en je pijn. Op onverwachte momenten voel je opeens weer hoe gelukkig dit kind je heeft gemaakt en hoe die gevoel van geluk weer helemaal door je heen stroomt. Dit gevoel hoort ook bij het hele proces van loslaten van je kind.

Het zou een zegen zijn wanneer mensen in je omgeving zich ervoor zouden kunnen openstellen dat het normaal is dat je niet de hele tijd verdriet hebt.Dat je ook gelukkig mag zijn en mag inzien dat het je ook wat kan geven wanneer je kind sterft. Dat je geen slechte vader of slechte moeder bent wanneer je niet voortdurend lijdt.

Zo kun je door alle diepe pijn heen ook het geluk ervaren dat dit kind je kwam brengen. Zo kan er naast de pijn en het verdriet ook heel veel liefde achterblijven wanneer je kind gestorven is.



---------------------------


Uit: ‘De kracht van het nu in de praktijk’ van Eckart Tolle (ISBN:90-202-8269-7)

(Ik zou heel hoofdstuk 8 en 9 hier wel integraal willen overnemen maar dat mag natuurlijk niet, dat wat ik nu doe mag al niet… koop het boek als het je aanspreekt!)

Als je je overgeeft aan wat is
en zo helemaal aanwezig wordt,
verliest het verleden al zijn macht.
Dan gaat het rijk van Zijn open,
dat door het verstand verduisterd was.
Opeens komt er een grote stilte in je op,
een onpeilbaar gevoel van vrede.
En in die vrede is grote vreugde.
En in die vreugde is liefde.
En helemaal in de binnenste kern is het heilige,
het onmeetbare, Dat waarvoor geen naam is.

De wijsheid van overgave (p.95)

De kwaliteit van je bewustzijn op dit moment is bepalend voor het soort toekomst dat je krijgt, en dus is overgave het belangrijkste dat je kunt doen als je positieve verandering wilt bewerkstelligen. Alles wat je verder doet is van ondergeschikt belang…

Voor sommige mensen heeft overgave misschien een negatieve gevoelswaarde; ze denken dan aan een nederlaag, opgeven, de uitdagingen van het leven niet aankunnen, lusteloos worden enzv. Werkelijke overgave is echter iets volkomen anders. Het betekent niet dat je je passief schikt in elke situatie waar je in belandt en er niets aan doet. Het betekent ook niet dat je geen plannen meer maakt of geen positieve actie onderneemt.

Overgave is de eenvoudige maar tegelijk diepe wijsheid van meegeven ipv je te verzetten tegen de stroom van het leven. De enige plek waar je de stroom van het leven kunt ervaren, is het Nu, dus overgave betekent dat je het huidige moment onvoorwaardelijk en zonder voorbehoud accepteert. Het houdt in dat je innerlijk verzet tegen wat is laat varen.

….

Je hoeft een onwenselijke of onprettige levensituatie niet te aanvaarden. Ook hoef je jezelf niet voor de gek te houden door te zeggen dat er niets mis mee is. Je realiseert je volkomen dat je eruit wilt komen. Dan  vestig je je aandacht helemaal op het huidige moment, zonder daar een mentaal etiket op te plakken. Dat betekent dat je het Nu niet veroordeelt. Daarom is er ook geen verzet, geen emotionele negativiteit. Je aanvaardt de ‘isheid’ van dit moment. Dan kom je in actie en doet alles wat in je vermogen ligt om uit de situatie te komen.

Ziekte omzetten in verlichting (p.107)

Dus als er een ramp gebeurt of er gaat iets vreselijk ‘mis’- ziekte, invaliditeit, het verlies van je huis, al je geld of een bepaalde maatschappelijke identiteit, het afbreken van een hechte relatie, de dood of het lijden van een geliefde – bedenk dan dat er ook een andere kant is, dat je maar een stap verwijderd bent van iets ongelooflijks: een volkomen alchemistische omzetting van het laagwaardige metaal pijn en lijden in goud. Die ene stap heet overgave.

Ik wil daarmee niet zeggen dat je in zo’n situatie gelukkig wordt. Dat word je niet. Maar de angst en de pijn worden omgezet in een innerlijke vrede en rust die uit een heel diepe plek voortkomen – uit het Ongemanifesteerde zelf. Het is ‘de vrede van God, die het begrip te boven gaat’. In vergelijking daarmee is geluk een heel oppervlakkige ervaring.

…..

Uit: ‘De drieeenheid in het gezin’ van Bert van Riel (ISBN: 90-73158-03-6)

Het ernstig zieke kind (p. 153)

In de astrale omgeving draag je je complete verleden met je mee, vanaf het moment dat je voor het eerst in de stof bent gaan leven. De ene mens kiest ervoor om direct te beginnen met het uitwerken van een ziekte, de ander zal er op latere leeftijd pas toe komen of er nooit aan toe komen.

….

Als je niet in de wet van reïncarnatie gelooft en alleen in de stoffelijke manifestatie, dan is elk kind dat jong weggaat een ramp voor de achterblijvenden…

We zijn allemaal onderweg naar het godselement en we moeten de stof steeds subtieler maken om haar terug te kunnen geven aan het godselement… iedereen heeft de verantwoordelijkheid om aan het eind van zijn leven zo min mogelijk vervuiling achter te laten…

Een ziek kind is niet zielig, zoals je vaak hoort. Een ziek mens leeft elke dag een leven omdat er geen morgen is. Elke dag mag hij weer helemaal opnieuw leven, tot de laatste minuut. Een zieke die daarmee bezig is geweest heeft een grote kans dat hij zijn  ziekte voorbij is geleefd. De ziekte is blijven vaststaan in de tijd terwijl hij geestellijk is doorgegroeid.

Een klein kind bezit een geest die veel groter is dan het kleine lichaampje waarin hij is opgesloten. De geest van het kind treedt op als een dirigent van het zieke lichaam. De mensen in de omgeving bepalen of het kind genoeg werkruimte krijgt om het lichaam te genezzen. Als de omgeving het kind tot zielig veroordeelt, begrenst zij die werkruimte en heeft het kind geen kans om te genezen. Iedereen die toekijkt en liefdevol met het kind meeleeft, kan een positieve bijdrage leveren. Maar mensen die oordelen en jammeren kunnen beter uit de buurt blijven.

Als een kind klaar is en naar huis gaat, bedenk dan eens aan welke negatieve gevolgen in zijn leven het mogelijkerwijs is ontsnapt. Voel vreugde voor het kind en maak van de begrafenis een mooi feest. Besef dat het kind nu zonder balast is van het zieke lichaam en dat hij compleet zichzelf mag zijn, zijn ware zelf. Het kind mag nu volledig onplooien buiten het stofkleed. Het mag als een vlinder zijn en wegvliegen in zijn astrale omgeving.

---------------------------

 
     
  intro - dagboek - foto's - inspiratie - medisch - afscheid - gastenboek - contact - links